Głóg na pniu

Głóg na pniu – piękna i niezwykła roślina w polskim krajobrazie.

Głóg na pniu jest jednym z najbardziej charakterystycznych elementów polskiego krajobrazu.

Jest to nie tylko piękna roślina, ale także ważny element w folklorze i kulturze naszego kraju. W tym artykule dowiesz się więcej o tym niezwykłym krzewie i jego znaczeniu w polskiej przyrodzie.

Głóg na pniu (Crataegus monogyna) to gatunek krzewu należący do rodziny różowatych.

Jest to typowa roślina występująca w Europie, w tym także w Polsce. Można go spotkać w lasach, na skarpach, przy drogach, a także w ogrodach i parkach. Charakterystyczną cechą głogu na pniu są jego długie, cierniste gałęzie, które wyrastają prosto z pnia.

Dlatego też często nazywany jest "drzewem z cierniami".

Krzew ten może osiągnąć nawet do 10 metrów wysokości, ale zazwyczaj jest niższy. Jego kora jest szara i popękana, a liście mają kształt trójkątny z ząbkowanymi brzegami.

Głóg na pniu kwitnie w maju i czerwcu, tworząc piękne, białe lub różowe kwiaty, które później przekształcają się w czerwone owoce – jagody.

Wiele osób zna głóg na pniu głównie ze względu na jego lecznicze właściwości.

Już od wieków był używany w medycynie ludowej jako środek na serce i układ krążenia.

Dzięki zawartości flawonoidów, garbników i olejków eterycznych, głóg na pniu działa korzystnie na nasze zdrowie.

Napary z jego kwiatów lub owoców stosowane są w leczeniu nadciśnienia, chorób serca, układu pokarmowego, ale także do łagodzenia nerwic i bezsenności.

Warto również wspomnieć o głogu na pniu jako roślinie symbolu.

W polskiej kulturze ma on ważne miejs.